OWH

1.1

Niniejsze warunki handlowe obowiązują pomiędzy Zleceniodawcą (Z) a Dostawcą Usług HR (DUHR).

Przed rozpoczęciem pracy Z ma obowiązek dostarczenia ewentualnych, koniecznych w miejscu wykonywania pracy, zezwoleń urzędowych i innych, jak i pozwoleń, w szczególności zgodnie z niem. ustawą o czasie pracy.

Z gwarantuje dotrzymanie ograniczeń w użyczaniu w budownictwie właściwym zgodnie z § 1b ustawy o użyczaniu pracowników (AÜG). Dodatkowo wskazuje się na postanowienia rozporządzenia o zakładach budowlanych.

Użyczanie pracowników osobom trzecim jest wykluczone. Wskazuje się na § 1 ust. 1 zdanie 3 ustawy AÜG.

2.1

Zleceniodawca sprawdza niezwłocznie w odniesieniu do każdego wymienionego imiennie pracownika tymczasowego, czy był on zatrudniony u niego lub w przedsiębiorstwie z nim powiązanym w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed rozpoczęciem użyczenia w rozumieniu § 8 ust. 3 ustawy AÜG (tzw. klauzula drzwi obrotowych). Jeśli spełnione są przesłanki § 8 ust. 3 ustawy AÜG, Z jest zobowiązany niezwłocznie poinformować o tym DUHR. W takich przypadkach Z udostępni w formie pisemnej wszelkie kluczowe informacje dotyczące istotnych warunków pracy wraz z wynagrodzeniem za pracę porównywalnych pracowników zatrudnionych na stałe w firmie. Obowiązuje § 12 ust. 1 zdanie 4 ustawy AÜG w związku z § 8 AÜG. Na podstawie tej dokumentacji pisemnej następuje odpowiednie dostosowanie danej stawki rozliczeń godzinnych.

Zleceniodawca sprawdza niezwłocznie w odniesieniu do każdego wymienionego imiennie pracownika tymczasowego, czy w okresie wymienionym w § 8 ust. 4 zdanie 4 ustawy AÜG (3 miesiące i jeden dzień) został mu on wcześniej użyczony przez innego użyczającego. Jeżeli tak jest, Z niezwłocznie poinformuje o tym DUHR. O ile z ustalonego w takim przypadku okresu użyczenia wynika łącznie zobowiązanie do równouprawnienia zgodnie z § 8 ust. 4 ustawy AÜG, wówczas Z jest zobowiązany niezwłocznie poinformować o tym DUHR. W takich przypadkach Z udostępni w formie pisemnej wszelkie kluczowe informacje dotyczące istotnych warunków pracy wraz z wynagrodzeniem za pracę porównywalnych pracowników zatrudnionych na stałe w firmie. Obowiązuje § 12 ust. 1 zdanie 4 ustawy AÜG w związku z § 8 AÜG. Na podstawie tej dokumentacji pisemnej następuje odpowiednie dostosowanie danej stawki rozliczeń godzinnych. 

Aby zagwarantować dochowanie maksymalnego okresu użyczenia pracowników zgodnie z § 1 ust. 1b ustawy AÜG, Zleceniodawca sprawdza niezwłocznie w odniesieniu do każdego wymienionego imiennie pracownika tymczasowego, czy w okresie wymienionym w § 1 ust. 1b zdanie 2 ustawy AÜG (3 miesiące i jeden dzień) został mu on wcześniej użyczony przez innego użyczającego. Jeżeli tak jest, Z niezwłocznie poinformuje o tym DUHR. Ponadto Z poinformuje DUHR niezwłocznie, również w formie tekstowej i kompletnie, o wszelkich obowiązujących w jego przedsiębiorstwie regulacjach, które dopuszczają dłuższy niż 18-miesięczny maksymalny okres użyczania pracowników i mają znaczenie w zakładzie, w którym na podstawie umowy o użyczeniu może podjąć pracę pracownik tymczasowy. Obie strony nadzorują dotrzymanie każdorazowo obowiązującego maksymalnego okresu użyczenia pracownika. Jeżeli jedna ze stron ma uzasadnione wątpliwości co do tego, czy maksymalny okres użyczenia pracownika jest dotrzymywany, ma ona prawo do natychmiastowego zakończenia pracy przez pracownika tymczasowego, którego to dotyczy. Jeżeli dojdzie do przekroczenia maksymalnego okresu użyczenia pracownika, obie strony rezygnują wzajemnie z dochodzenia roszczeń o odszkodowanie wynikających z przekroczenia tego okresu.

Rozliczenie odbywa się na podstawie dokumentów poświadczających wykonaną pracę, które pracownicy przedkładają do podpisu pełnomocnikowi Z co tydzień wzgl. po zakończeniu pracy.

Z jest zobowiązany poświadczać podpisem godziny obecności – włącznie z okresami oczekiwania i gotowości – w których pracownicy DUHR byli do jego dyspozycji. Czas przerw należy wykazać osobno. Jeśli w miejscu wykonywania pracy nie ma możliwości przedłożenia dokumentu poświadczającego godziny pracy do podpisu pełnomocnikowi Z, wówczas do poświadczenia uprawnieni są pracownicy. (Z wskazuje się na § 17c ust. 1 ustawy AÜG.)

Rozliczenie finansowe odbywa się co tydzień na podstawie poświadczonych godzin obecności – bez przerw. Podstawę obliczenia stanowi ustalona stawka godzinowa. Cenę należy rozumieć, doliczając dodatki i ustawowy podatek VAT. Jeśli utrwalono to w umowie, za każdy dzień pracy dolicza się ustaloną dietę za podróż służbową i koszty przejazdu.

Do stawek godzinowych należy naliczyć następujące dodatki:

a) dodatki za nadgodziny nalicza się za godziny powyżej 40 godzin tygodniowo.
hinausgehen.
b) od godziny 41. do 45. 25%
c) od godziny 46. 50%
d) dodatek za pracę w soboty 1. + 2. godz. 25%
e) od 3. godz. 50%
f) praca zmianowa 15%
g) praca w nocy (od godz. 22.00 do 6.00) 25%
h) godziny pracy w niedziele 100%
i) prace w święta 150%

Jeśli stawki godzinowe ulegną podwyższeniu, w szczególności na podstawie dodatków branżowych, wówczas podstawę dla wyżej wymienionych dodatków stanowią podwyższone stawki godzinowe. Odpowiednio zastosowanie ma to w przypadku obniżenia stawek godzinowych. Jeśli zasada równouprawnienia ma zastosowanie w odniesieniu do przekazanego pracownika tymczasowego lub przekazanych pracowników tymczasowych zgodnie z § 8 ustawy AÜG, wówczas dodatki, które w istocie należy wypłacić pracownikowi tymczasowemu, należy zastosować odpowiednio w odniesieniu do stawki rozliczeniowej, którą płaci Z.

Rozliczenia są płatne bez potrąceń w ciągu 7 dni od wpłynięcia rachunku. W przypadku zwłoki w płatności zastosowanie mają ustawowe uregulowania §§ 286 do 288 niem. kodeksu cywilnego (BGB).

Jeśli Z popadł w zwłokę, wówczas DUHR jest uprawniony do wstrzymania świadczeń umownych ze stosunków handlowych.

Zastrzeżeń wobec rachunków wystawionych przez DUHR należy dochodzić wobec DUHR w ciągu tygodnia po dostarczeniu danego rachunku w formie pisemnej, podając przy tym powody, które można sprawdzić. Po upływie tego okresu czasu Z jednoznacznie rezygnuje z jakichkolwiek zastrzeżeń dotyczących poprawności rozliczonych godzin.

W ramach nałożonego na Z ustawowego obowiązku opieki Z zastosuje stosowne środki zapobiegawcze chroniące pracownika w odniesieniu do jego zatrudnienia przed dyskryminacją ze względu na rasę bądź pochodzenie etniczne, płeć, wyznanie lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub tożsamość seksualną.

DUHR ma prawo w każdej chwili uzyskać dostęp do zakresu działalności jego pracowników.

W przypadku przydzielenia użyczonemu pracownikowi funkcji zaufania, jak również udzielenia mu dostępu do pieniędzy i rzeczy wartościowych należy zawrzeć osobne porozumienie na piśmie. Bez tego wyraźnego porozumienia pisemnego niedozwolone jest powierzanie pracownikowi przewożenia pieniędzy i innych środków płatniczych, dokonywania inkaso bądź aby miał on z nimi do czynienia. Płatności, których Z dokonuje wobec użyczonego pracownika, są dokonywane na jego ryzyko i nie mogą być przeciwstawiane DUHR.

Z jest zobowiązany poinformować DUHR niezwłocznie – w danym przypadku również drogą telefoniczną – o trwających bądź zbliżających się akcjach protestacyjnych w zakładzie, w którym ma być wykonywana praca. Na podstawie zbiorowego układu pracy DUHR jest zabronione wysyłanie pracowników do zakładu, w którym trwa strajk. Dotyczy to również pracowników tymczasowych, którzy pracowali w zakładzie przed rozpoczęciem strajku. W przypadku strajku w zakładzie, w którym ma być wykonywana praca, strony uzgadniają, że obowiązek użyczenia i prawo do wynagrodzenia zostają zawieszone w odniesieniu do pracowników tymczasowych, których to dotyczy.

Z jest zobowiązany poinformować DUHR niezwłocznie w przypadku, gdyby dokonywał wobec pracowników tymczasowych świadczeń mających znaczenie z punktu widzenia prawa odnoszącego się do podatku od wynagrodzeń lub ubezpieczenia społecznego, w szczególności poborów rzeczowych. W takim przypadku Zleceniodawca jest też zobowiązany do kompletnego podania – do 3. dnia roboczego następnego miesiąca świadczenia – rodzaju i wysokości świadczeń w odniesieniu do danego pracownika tymczasowego, tak aby DUHR mógł to uwzględnić w obliczeniu wynagrodzenia.

Pracownicy oddawani do dyspozycji Z dobierani są stosownie do profilu oczekiwań i działalności opisanej przez Z.

Jeśli w szczególnym przypadku okazałoby się, że użyczony pracownik nie nadaje się do wykonywania przewidzianych prac, wówczas Z ma prawo zażądać w ciągu pierwszych czterech godzin od podjęcia pracy, bez naliczenia tego czasu pracy, aby nienadający się pracownik został zastąpiony przez innego nadającego się.

Obowiązek z tytułu świadczonej usługi DUHR jest ograniczony do pracownika wymienionego imiennie w umowie użyczenia. Jeśli pracownik ten nie może podjąć wykonywanej pracy nie z winy DUHR (np. z powodu choroby lub wypadku), wówczas DUHR jest zwolniony z nałożonego na niego obowiązku z tytułu świadczonej usługi przez okres trwania przeszkody.

Nieprzewidywalne, niedające się uniknąć i niezależne od DUHR wydarzenia, za które on nie odpowiada, takie jak siła wyższa, zakłócenia komunikacyjne, akcje protestacyjne (strajk lub lokaut), zwalniają DUHR z nałożonych na niego terminowych zobowiązań do wykonania świadczenia przez okres trwania wydarzenia.

Jeżeli wydarzenie trwa dłużej niż sześć tygodni lub jeżeli wykonanie świadczenia, do którego zobowiązany był DUHR, stanie się niemożliwe wskutek wydarzenia, wówczas zarówno Z, jak i DUHR są uprawnieni do bezterminowego wypowiedzenia. W takich przypadkach nie ma obowiązku odszkodowania.

Z ma prawo do wydalenia pracownika w trakcie wykonywania przez niego pracy z przydzielonego mu miejsca pracy i zażądania stosownego zastępstwa, jeżeli istnieje przyczyna, która zgodnie z § 626 ust. 1 niem. kc (BGB) uprawniałaby pracodawcę do nadzwyczajnego wypowiedzenia.

Jeżeli jeszcze przed uzgodnionym rozpoczęciem użyczenia dojdzie do stosunku zatrudnienia lub pracy pomiędzy pracownikiem tymczasowym lub kandydatem mającym status kandydata przedstawionym przez DUHR a Zleceniodawcą, wówczas Dostawcy Usług HR przysługuje wobec Zleceniodawcy prawo do wypłaty honorarium za pośrednictwo odpowiadającego 16% podlegającego opodatkowaniu rocznego wynagrodzenia brutto wraz z każdorazowo obowiązującym podatkiem VAT, jakie Z uzgodni z kandydatem.

Honorarium za pośrednictwo należy wypłacić także wówczas, gdy stosunek umowny w rozumieniu punktu 8.1 zostanie nawiązany z pracownikiem tymczasowym z bieżącego użyczenia lub w ciągu 6 miesięcy po zakończeniu użyczenia pracownika tymczasowego Zleceniodawcy. W takim wypadku honorarium za pośrednictwo wynosi 16% podlegającego opodatkowaniu rocznego wynagrodzenia brutto, jakie Z uzgodni z kandydatem, wraz z każdorazowo obowiązującym podatkiem VAT.

Za każdy pełen miesiąc pracy pracownika tymczasowego na podstawie użyczenia honorarium za pośrednictwo obniża się każdorazowo o jedną dwunastą wyniku obliczeń w punkcie 8.2.

Po upływie 12 pełnych miesięcy użyczenia honorarium za pośrednictwo obniża się tym samym do wartości zero.

Roszczenie jest wymagalne z chwilą zawarcia umowy pomiędzy Zleceniodawcą a przejętym pracownikiem tymczasowym wzgl. kandydatem, którego dotyczyło pośrednictwo, nie później jednak niż z chwilą rzeczywistego podjęcia przez niego działalności w zakładzie Zleceniodawcy.

W przypadku pośrednictwa w ciągu 6 miesięcy po użyczeniu Zleceniodawca zostaje zwolniony z honorarium za pośrednictwo, jeśli przedstawi i udowodni, że uprzednie użyczenie nie było przyczyną zatrudnienia.

Punkty 8.1-8.7 obowiązują odpowiednio w przypadku zatrudnienia przez przedsiębiorstwo powiązane ze Zleceniodawcą w rozumieniu § 15 ustawy o spółkach akcyjnych, chyba że Zleceniodawca potrafi udowodnić, że uprzednie użyczenie nie było przyczyną zatrudnienia.

Z zobowiązuje się nie przekazywać – ani ogólnie, ani wobec osoby trzeciej – jakichkolwiek danych przekazanych mu przez DUHR, w szczególności cen, informacji lub doświadczeń („INFORMACJI”) pisemnie, ustnie ani inną drogą. Wspomniane zobowiązanie nie dotyczy INFORMACJI, które są ogólnie znane, czego można dowieść, lub które staną się znane w późniejszym okresie czasu, przy czym nie zostanie złamane niniejsze zobowiązanie, lub też które były znane Z, czego można dowieść, jeszcze zanim otrzymał te INFORMACJE, bądź też które były mu już znane w późniejszym okresie czasu, przy czym nie naruszono niniejszego porozumienia.

Wszelkie prawa (włącznie z prawami własności przemysłowej i autorskimi) w odniesieniu do podanych do wiadomości INFORMACJI są zastrzeżone. Podanie do wiadomości nie upoważnia Z do wykorzystywania INFORMACJI w celach innych niż uzgodnione.

Zachowanie poufności dotyczy również danych podlegających ustawie o ochronie danych. Każda ze stron będzie przetwarzać i wykorzystywać dane osobowe drugiej strony i jej pracowników wyłącznie w celach uzgodnionych umownie. Zabezpieczą one dane osobowe przed nieupoważnionym dostępem do danych, ponadto nie będą tych danych zapisywać ani przechowywać, ani powielać, ani też wykorzystywać czy używać w żadnej innej formie, ani też przekazywać ich osobom trzecim bez zgody osoby uprawnionej.

DUHR i Z przestrzegają federalnej ustawy o ochronie danych w aktualnie obowiązującym brzmieniu.

DUHR odpowiada za należyty dobór wykwalifikowanego pracownika tymczasowego nadającego się do wykonywania konkretnej pracy oraz udostępnienie go przez ustalony okres użyczenia.

DUHR nie odpowiada za prace wykonane przez pracownika tymczasowego, jako że użyczeni pracownicy tymczasowi wykonują swoją pracę wyłącznie według poleceń Z. DUHR nie odpowiada w szczególności za błędne wykonanie bądź szkody spowodowane przez użyczonego pracownika tymczasowego. Użyczony pracownik tymczasowy nie jest pomocnikiem, któremu DUHR powierzył wykonanie zobowiązania czy czynności, ani też pełnomocnikiem DUHR.

Użyczeni pracownicy tymczasowi nie są uprawnieni do dokonywania inkaso dla Z; w związku z tym DUHR nie odpowiada za szkody powstałe wskutek powierzenia pracownikowi tymczasowemu spraw finansowych, jak na przykład prowadzenia kasy, przechowywania pieniędzy, jak i papierów wartościowych, i zarządzania nimi, a także podobnych interesów. Zasada ta nie obowiązuje, jeśli wyżej wymienione czynności są jednoznacznie przedmiotem umowy użyczenia użyczonego pracownika tymczasowego.

W przypadku zawinionego naruszenia życia, uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia DUHR odpowiada zgodnie z przepisami ustawowymi.

DUHR odpowiada dalej w przypadkach działania umyślnego bądź rażącego niedbalstwa, włącznie z działaniami umyślnymi lub rażącym niedbalstwem ze strony jego zastępców lub pomocników, którym powierzył wykonanie danego zobowiązania, zgodnie z postanowieniami ustawowymi. W przypadku rażącego niedbalstwa odpowiedzialność DUHR jest ograniczona do przewidywalnej, zazwyczaj następującej szkody.

DUHR odpowiada dalej zgodnie z postanowieniami ustawowymi, o ile w sposób zawiniony naruszył istotne zobowiązanie umowne, które to ma miejsce, jeżeli naruszenie zobowiązania odnosi się do zobowiązania, po którego spełnieniu należyte wykonanie umowy jest dopiero możliwe i w którego dopełnienie klient ma prawo pokładać ufność. W takim przypadku odpowiedzialność Dostawcy Usług HR również jest ograniczona do przewidywalnej, zazwyczaj następującej szkody.

W pozostałym zakresie odpowiedzialność DUHR – niezależnie z jakiej przyczyny – jest wyłączona. Dotyczy to w szczególności roszczeń o odszkodowanie wynikających z zawinienia podczas zawierania umowy, z naruszenia umownych zobowiązań wtórnych i innych naruszeń obowiązków, działania niedozwolonego, jak również innej odpowiedzialności deliktowej, dalej - roszczeń z tytułu szkód leżących poza przedmiotem umowy, szkód pośrednich i następczych, w szczególności ustania produkcji i utraty danych klienta, jak również roszczeń co do zwrotu utraconego zysku.

O ile odpowiedzialność jest ograniczona na podstawie powyższych postanowień, dotyczy to również odpowiedzialności osobistej przedstawicieli ustawowych, pracowników Dostawcy Usług HR lub pomocników, którym powierzył on wykonanie zobowiązania.

Powyższe uregulowania zgodnie z punktem 10.1 do 10.8 dotyczące roszczeń o odszkodowania obowiązują również w odniesieniu do roszczeń co do zwrotu wydatków.

Jeżeli osoby trzecie dochodzą roszczeń na podstawie działalności jednego z pracowników tymczasowych użyczonego na podstawie niniejszych OWH, wówczas Z jest zobowiązany zwolnić DUHR i/lub pracownika tymczasowego z tych roszczeń, jeśli i o ile ich odpowiedzialność na podstawie powyższych uregulowań zgodnie z punktem 10.1 do 10.9 jest wyłączona.

Na podstawie postanowień wynikających ze zbiorowego układu pracy (np. zbiorowych układów pracy dotyczących dodatków branżowych) lub zgodnie z § 8 ust. 1-4 ustawy AÜG DUHR jest w określonych przypadkach zobowiązany do zrównania pracownika tymczasowego w całości lub częściowo z porównywalnym pracownikiem Z – w odniesieniu do obowiązujących istotnych warunków pracy lub wynagrodzenia za pracę. W takich przypadkach DUHR – aby we właściwy sposób zapewnić te warunki pracy lub wynagrodzenie za pracę – jest zdany na informacje ze strony Z, por. nr 2.1 i 2.3, jak również załączniki 1 do umowy o użyczeniu pracowników. Jeżeli Z poda w tym kontekście dane niekompletne lub błędne, lub też jeżeli poinformuje on o zmianach w sposób niekompletny, błędny albo też nie uczyni tego niezwłocznie, zaś skutkiem tego będzie szkoda gospodarcza po stronie pracowników tymczasowych DUHR, wówczas DUHR skoryguje to, dokonując stosownych dodatkowych obliczeń i dopłat wobec pracowników tymczasowych, których to dotyczy. DUHR zadecyduje przy tym sam, czy powoła się wobec swoich pracowników tymczasowych na terminy prekluzyjne; w takim zakresie nie podlega on obowiązkowi ograniczenia szkody. Suma kwot brutto, które tym samym należy zapłacić (suma wynagrodzenia brutto bez składki pracodawcy na ubezpieczenie społeczne), stanowi dla obu stron szkodę, jaką Z ma obowiązek wynagrodzić DUHR. Dodatkowo Z ma obowiązek zwrócić DUHR, w ramach odszkodowania, utracony zysk z tych nieskalkulowanych kosztów. Ten utracony zysk ustala się zgodnie na wartość 120% (narzut kalkulacyjny) wyżej wymienionej sumy wynagrodzenia brutto. Z ma prawo dowieść, że narzut kalkulacyjny na podstawie niniejszej umowy użyczenia był niższy i że ma on zastosowanie w odniesieniu do utraconego zysku w miejsce wspomnianych 120 %. Dodatkowo Z odpowiada wobec DUHR za roszczenia ze strony podmiotów ubezpieczenia społecznego i administracji skarbowej, których one dochodzić będą wobec DUHR na podstawie wyżej wymienionych okoliczności związanych z odpowiedzialnością, niezależnie od płatności wynagrodzenia brutto.

Punkt 10.11 obowiązuje odpowiednio w przypadku, gdyby Z zlecił pracownikowi tymczasowemu wykonanie czynności uzasadniających prawo do wynagrodzenia minimalnego w branży zgodnie z § 8 ust. 3 ustawy o delegowaniu pracowników (AEntG), mimo że przypadek ten został wyraźnie wykluczony w umowie o użyczaniu pracowników.

W przypadku, gdyby dane podane przez Z w umowie o użyczeniu w odniesieniu do istotnego dekretu wzgl. zbiorowego układu pracy uznanego za ogólnie obowiązujący w rozumieniu § 8 ust. 3 ustawy AEntG okazały się nietrafne ze względu na czynności, które w istocie powierzono pracownikowi tymczasowemu, punkt 10.11. obowiązuje odpowiednio.